| Francuzi, przebacz im Bóg,
|
| Kochaj¹ Rosjê i Wschód!
|
| Tam ci¹gle Aznavour Charles
|
| Ech, raz — œpiewa — jeszczio raz!
|
| I maj¹ bistra bez dna,
|
| Gdzie rusk¹ wódkê siê chla!
|
| Gilbert Becaud, c’est la vie,
|
| Zaprasza³ tam … Nathalie.
|
| A my, choæ Szarik ju¿ pad³,
|
| Wci¹¿ nie jesteœmy na tak!
|
| A przecie¿ Janek, nasz Bond
|
| Tak bardzo kocha³ j¹.
|
| Marusia, Marusia, maja, maja
|
| Marusia, Marusia, lublju tiebia
|
| Marusia, Marusia, maja, maja
|
| Marusia, Marusia, lublju tiebia, tiebia!
|
| Bo teraz, bracia, jest tak
|
| ¯e zewsz¹d Zachód siê pcha
|
| Otwierasz puszkê, a tu
|
| S³yszysz: How do you do?
|
| I czasem bojê siê, ¿e
|
| ¯e Wschód ktoœ ukraœæ nam chce!
|
| Gdy bêdziesz biernie tak staæ,
|
| Zabior¹ nam s³owo «maæ»
|
| Wiêc powiedz «tak"albo «nie»
|
| Czy Szarik móg³ myliæ siê?
|
| Lub czy Janek, nasz Bond
|
| Nies³usznie kocha³ j¹?
|
| Marusia, Marusia, maja, maja
|
| Marusia, Marusia, lublju tiebia
|
| Marusia, Marusia, maja, maja
|
| Marusia, Marusia, lublju tiebia, tiebia! |