Інформація про пісню На цій сторінці ви можете ознайомитися з текстом пісні Wiedźma , виконавця - Lao Che. Дата випуску: 08.12.2013
Мова пісні: Польська
Wiedźma |
| Kędy spojrzysz puszcza, ciemnej kniei ostępy, mateczniki, moczary |
| Oczerety, strugi nurty sine. Tam przeto w roztoce, nad ruczajem |
| Można ją było obaczyć. O siedem wiorst ode wsi, w kurnej chacie |
| Na przyzbie, z krukiem na ramieniu, z basiorem i lagą u boku |
| W kir odziana, pod kadzią iskrę nieci, o miesiącu napar warzy |
| To — blekot, szalej, jemioła, piołun, szkarłatne ropuchy |
| Lubczyk, mlecz, zaskrońce, sadło niedźwiedzie, własną ślinę |
| Wszystko to strawione ziołem rozmaitem… obłokiem pary chatę wypełnia |
| Gdy przy barci kto z kmieciów ją czasem obaczył, ano — Sława Bohu — |
| Rzekł, po czem pluł, pluł po trzykroć przez ramię i krzyż w powietrzu |
| Znaczył, jako powtarza, a, stwórca mu wszelaki, by w gacka, czy w inne monstrum |
| rozmaite |
| Oblec się nie mogła… I nie wiedzieć - czemu tak? Bo każden |
| Wiedział, że choć w samotni żyła, przecie poczciwem człekiem była… |
| Kto w Boha wiryt spasajte, hospodyn pomiłujte |
| Kto w Boha wiryt spasajte, hospodyn pomiłujte |
| Temczasem na skurcz rodny częstokroć wzywana, by połóg odebrać, bo za akuszerkę |
| brana póty, póki razem jednym na jej ręce łono kmieciowe chłodnego |
| Płodu nie wydało. Tedy wiedźmą! okrzyknięta, a dowodów — bez liku. Przeto |
| Onegdaj widziano ją na mietle, na wierch Łysej Góry ulatującą, gdzie przecie |
| «śluby Kozłu dała». «Dzieciobójczyni siarką cuchła! Pewnikiem konkubina Diabła |
| Z Kusym w sromę padła!», «To Dziwożona! To Strzyga!» — w szynku powiadano. I nie |
| Wiedzieć - czemu tak? Bo każden, każden wiedział, że choć w samotni żyła |
| Przecie człowiekiem prawym była. Temczasem Cerkiew egzorcyzm już odprawiła |
| Ciżba jednako zawrzała: «Na stos! Na Stos!» Jeszcze kur nie zapiał, a już |
| Język ognia jej ciało lizał pod wszy ludzkiej rechot, jeno lelek z |
| Puszczykiem w kniei łzy roniły, szlochowi zacnej akuszerki wtór dając |
| Gdy temczasem ogień, stygmaty i nimb na ciele «wiedźmy» wymalował, |
| a wtenczas gorzki |
| Człekowstręt tryskał z jej ust |
| Konkubino Diabła, niechaj ogień strawi grzechy twoje! |
| Dalibóg, przeklęta wy czerń! |
| Dalibóg, przeklęta wy czerń! |
| Dalibóg, przeklęta wy czerń! |
| Dalibóg, przeklęta wy czerń! |
| A ja gore! |
| Gore! |
| (A ja…) Gore! |
| Gore!!! |
| Bute prokleni Lachy!!! |