| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Якщо я не знаю, де я сьогодні
|
| Це не тому, що я далеко
|
| Або навіть тому, що я п’ю занадто багато
|
| Але знову ж таки, не зовсім достатньо
|
| Я намагаюся донести це до світу
|
| Замість того, на що заслуговує наша любов
|
| Але, можливо, ми просто забагато
|
| Як я можу стояти без милиці?
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Але що б сказала вся наша дружба
|
| Якби ми випустили його до кінця?
|
| Це не так, ніби наші серця жорсткі
|
| Чому ми так грубо натираємо себе?
|
| Важко знати, звідки це взялося
|
| І якщо це краще виключити з пісні
|
| Я не чекаю варварів
|
| Які ніколи не залишають масок
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Ти камінь, а мій папір грубий
|
| Але ножицями цей тупий ще можна різати
|
| Ми тут граємо не в гру
|
| Гра не кидається, але кидається занадто близько
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла
|
| Ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла, ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла-ла |