Met m’n handen in m’n haar
|
Zit ik diep na te denken
|
Heb ik 't allemaal wel goed gedaan
|
Want voorlopig ben ik nu alleen
|
Dat kan ik niet ontkennen
|
Daar kan ik niet omheen
|
In m’n stamkroeg op de hoek
|
Zit ik me te vervelen
|
En kijk jaloers naar mensen aan de bar
|
Maar dit is voor mij nu eenmaal niet weggelegd
|
Ach ik blijf eenzaam
|
Ik heb dit zelf gewild
|
Dit leven ik heb erom gevraagd
|
Toch denk ik da’k mezelf nu heb getild
|
Er is geen terug meer ik heb dit zelf gewild
|
Ik dacht dat ik 't allemaal wist
|
Ik heb 't voor elkaar m’n leven is verknald
|
Zo maar weg echt vergooid
|
Als ik alles weer opnieuw kon doen en iemand zou me vragen
|
Wat ik dan met mijn leven zal gaan doen
|
Ik denk dat ik zal zeggen ik doe 't zeker niet 't zelfde
|
Maar ik weet ik kan het nooit meer overdoen
|
't lijkt me fijn als je straks thuis komt en je prakkie staat op tafel
|
Je praat en drinkt 'n biertje met z’n twee
|
Maar zo’n leven is voor mij niet weggelegd
|
Nee ik blijf eenzaam
|
Ik heb dit zelf gewild
|
Dit leven ik heb erom gevraagd
|
Toch denk ik da’k mezelf nu heb getild
|
Er is geen terug meer ik heb dit zelf gewild
|
Ik dacht dat ik 't allemaal wist
|
Ik heb 't voor elkaar m’n leven is verknald
|
Zo maar weg echt vergooid
|
Ik heb dit zelf gewild
|
Dit leven ik heb erom gevraagd
|
Toch denk ik da’k mezelf nu heb getild
|
Er is geen terug meer ik heb dit zelf gewild
|
Ik dacht dat ik 't allemaal wist
|
Ik heb 't voor elkaar m’n leven is verknald
|
Zo maar weg echt vergooid |